UYANIŞ ZAMANIDIR

Uyanış zamanıdır, şimdi.
Yaşamayı bilmek, şimdiyi.
Sonsuzluğu hissetmek zamanı.
Bu bize kalmış bir mücadele.
Mücadele bile değil,
kalbin akıla yol gösterdiği yer olmalı.
Beş duyunun ötesine geçmek,
sonra da onbir boyutu hissedebilmek.

Burada geçmiş, gelecek yok,
tüm bildiklerin, bilmediklerin önünde.
Tanıdıkların, tanımadıkların da..
Aklın çözemedikleri burada.
Yumuşat o tatlı yüreğini!
Göreceksin,
güzel yuvanda yeni kapılar,
pencereler açılacak.

Bildiğin gibi değil, bu kapılar, pencereler!
Yolları güzelliklerin ötesinde,
manzaraları dillere sığmaz.
Sıcacık sarar
Sevgili'nin varlığı her yanını.
Sen sandığın ile evren
bir bütün olmuş,
dans eder.

Kendini aşarsın,
korkuların, sorunların erir,
Sevgi'nin ateşinde.
Satın alman bile gerekmiyor burayı..
Para geçmez bu mekanda,
evet, giriş bedava!
Sadece kapıyı çal,
ama istekli çal..
Çekmeden olmuyor çoğumuza.
Ancak yanarak istersen olur,
ve kapı açılır..

Kapı dediğim uzak değil,
hemen kendi gönlümde.
Karanlığın, kaygının
sona erdiği yerde..
Bilim adamlarının çözemediği
uzayın ötesine bakarım
bu kapının eşiğinden..

Görünenin, bilinenin ötesini
aklımla düşünemem,
gözümle göremem,
koklayıp, okşayamam da,
ne ile dinlesem işitilmez.
Ancak gönül yoluyla hissedilir..

Kimisi açamadan göçer
bu kapıyı,
bazıları açıp kapar,
ve açıp kapar.
En ermişleri kapıyı
menteşeleriyle söker yerinden..

O ermişler,
evrensel gezginlerdir,
düşlerime giren,
bana tatlı masallar anlatan,
bilmediğimi söyleyen,
unuttuğumu hatırlatan..


© Nihat İyriboz
California, 02/11